fic reborn "แผลเก่า" ...Xs... (rewrite) - fic reborn "แผลเก่า" ...Xs... (rewrite) นิยาย fic reborn "แผลเก่า" ...Xs... (rewrite) : Dek-D.com - Writer

    fic reborn "แผลเก่า" ...Xs... (rewrite)

    เป็นมุมมองความรู้สึกของสคอลโล่ที่มีต่อแซนซัส อาการของคนที่ไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร แก้ไขครั้งล่าสุด 12 ต.ค. 54 (ลงบทความ 23 เม.ย. 51)

    ผู้เข้าชมรวม

    2,936

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    8

    ผู้เข้าชมรวม


    2.93K

    ความคิดเห็น


    8

    คนติดตาม


    31
    หมวด :  รักดราม่า
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  12 ต.ค. 54 / 02:33 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ



      บาดแผลที่นายได้รับจากผู้ที่นายเคยเชื่อว่าเป็นพ่อบังเกิดเกล้าแท้ๆมาตลอด

      บาดแผลที่แม้จะจางหายแต่บาดลึกถึงความทรงจำครั้งเก่าก่อนกับความจริงอันแสนปวดร้าว

      มันบรรเทาลงหรือยัง..???


      บางครั้งการที่คนเราไม่รู้ความจริงจะยังดีซะกว่า

      ความจริงที่ว่าคนที่เลี้ยงเราไม่ใช่พ่อแท้ๆ

      ฉันตระหนักในความเข้มแข็งของนาย

      เพราะไม่ใช่ใครก็ได้ที่ลุกขึ้นมาสู้เพื่อตัวเอง

      เพราะถ้าเป็นฉันเองบางทีฉันอาจจะรับไม่ได้ฆ่าตัวตายไปด้วยซ้ำ

      เพราะนักฆ่าก็มีหัวใจเหมือนทุกคน

      เพียงแต่มันอาจจะซ่อนความลับและความอ่อนไหวทุกอย่างไว้ในดวงตาก็ได้




      มันไม่เกี่ยวกับเหตุผลของคำว่าภักดีกับรักมาเกี่ยวข้องกัน

      แต่ ในความเป็นจริงแล้ว


      "ตัวฉันกลับอ่อนแอ"



      ทำอะไรไม่ได้มาก...พอที่จะ

      “คุ้มครอง” หรือ “ปกป้อง” ผืนท้องฟ้าที่ตนหลงใหลได้

      เพราะมันไร้ประโยชน์ ไร้ค่าเมื่อเทียบกับ "นภา"

      เพียงแต่จำทนยืนมองนายอยู่ในกรงน้ำแข็ง

      ทั้งที่ยืนอยู่ตรงนั้นใกล้นายเพียงกำแพงกั้น


      ไร้ค่าแม้กระทั่งคำสัญญาของตนเองยังทำไม่ได้



      อยากจะปกป้องด้วยมือคู่นี้

      เพียงแต่ฉันฝันสูงเกินไป มันเลยเป็นได้เพียงความฝันของฉัน



      แผลเป็นของฉัน

      คอยย้ำเตือนตลอดเวลา




      แต่



      แผลเป็นของนายต่างกับของฉัน

      เพราะเพียงแค่นายตื่นขึ้นได้ทำตามใจชอบเป็นอิสระต่อกรงขัง

      ฉันก็คิดแล้วว่าแผลเป็นของฉันบรรเทาลงแล้วล่ะ

      เหลือเพียงแต่นายเท่านั้น

      ดวงตาที่ปวดร้าวซ่อนไว้กับอารมณ์ร้อนกรุ่นกับอาการขี้โมโหที่แสดงออกมากลบเกลือนนั้น

      สักวันมันคงยิ้มได้จากใจจริงของนาย

      ฉันแค่

      เพียงอยากจะหวัง

      เท่านั้น

      จริงๆ






      แต่ในเมื่อนภาสีดำแข็งแกร่งกว่าพิรุณสีดำมากมายหลายเท่านัก


      เป็นได้แค่”สวะ”เหมือนนภาสีดำเอ่ยเรียก


      เป็นได้แค่มดปลวกในสายตาของนายที่สักวันอาจจะตายวันไหนก็ได้



      แต่อย่างไรก็ตาม


      ขอบคุณนะที่เลือกฉันมาทำงานให้นาย

      ทั้งที่คนอย่างนายต่างก็มีคนหลายคนอยากมาทำงานกับนายอยู่แล้ว

      ขอบคุณจริงๆนะ






      เพราะฉัน

      สามารถทำได้เพียงแค่ “การเฝ้ามอง”และ”การอคอย”

      ให้นายปลอดภัยเมื่อตื่นขึ้นมา

      เพื่อได้สามารถเรียกฉันอีกครั้งและรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของนาย



      นะ


      ...แซนซัส...


      ชายหนุ่มที่ฉันรับใช้ด้วยหัวใจ


      ด้วยความปรารถนาเเห่งหัวใจของตนเอง


      ฉันเป็นคนไม่เชื่อในพระเจ้า


      เเต่ฉันจะขอสักครั้งต่อพระเจ้าให้นายปลอดภัย

      ยามใดนภาสีดำเดียวดาย

      อย่าลืมนะ ว่า

      นภาสีดำมีพิรุณสีดำอยู่เคียงข้าง คอยรับใช้ตลอดไป ชั่วนิรันดร์



      คำว่า" ชั่วนิรันดร์" นี่เเปลกมากนัก รู้ไหม..???

      เพียงแต่ความหมายดีขึ้นอยู่กับการกระทำของคน


      "คนเสแสร้งทำได้แค่พูดส่วนคนจริงปฏิบัติ"


      ซึ่งฉันคนนี้
      คำนี้ฉันจะพิสูจน์ให้เห็นและทำให้เป็นจริง





      เพราะฉันจะรับใช้นายตลอดไป ถึงเเม้นายจะไม่ต้องการก็ตามที

      เพราะนายคือตัวนาย คือนภาสีดำที่พักใจของฉัน แซนซัส...


      End





      FREE TALLK :

      คำสารภาพบาป

      เป็นฟิคที่เขียนแก้ด้วยความมึนจริงๆค่ะ = ="(ยาวกว่านี้ไม่ไหว.. - -)

      หลังจากเห็นว่ามันสั้นเกิน...

      และ อืม คำบรรยายว่าไงดี..??ห่วยคงเป็นคำประมาณได้ (ถ้าเทียบกับเรื่องเดียวกันแต่คนละตัวละคร ป๋า ต่างอย่างเห็นได้ชัด)

      อยากบอกว่ากลับมาแล้วนะค่ะ หลังจากหายไปนานกับการเขียนฟิค

      ทั้งที่จริงๆติดอ่านฟิคเริ่องอื่นอยู่ต่างหาก ขอโทษจริงๆค่ะ TT ^TT

      อาจจะช้าไปบ้างแต่ช่วยรอหน่อยนะค่ะ :)







      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×